Zondag 18 februari |
|
De HEER richtte zich tot mij …’ (Jeremia 1:4) |
|
|
Jeremia ontvangt van God de roeping om profeet te worden. Dat overrompelt hem en hij stribbelt tegen.
Maar God zet door; wat Hij begint geeft Hij niet op.
Geroepen als profeet
zoals bloesem
de lente roept.
Luister:
nieuw bewustzijn |
Zondag 25 februari |
|
‘Jullie zijn in mijn handen als klei in de handen van een pottenbakker.’ (Jeremia 18:6) |
|
|
Jeremia moet een scherpe boodschap brengen: de mensen zijn als onwillige klei. Daarmee kunnen geen goede potten gemaakt worden. Maar God is als een pottenbakker die steeds nieuwe pogingen doet, totdat er een mooie pot ontstaat, tot Gods eer.
Trouw van God
aan de aarde.
Telkens opnieuw
gecreëerd.
Goed genoeg. |
Zondag 3 maart |
|
Misschien zullen ze luisteren en met hun kwalijke praktijken breken.’
(Jeremia 26:3) |
|
|
Ogen om te zien, oren om te luisteren …, maar er wordt niet gezien en er wordt niet geluisterd. De paarse bloemen van de primula symboliseren de donkere ogen waar het licht niet in weerkaatst wordt. Jonge, uitlopende takjes reiken naar de hemel.
Gedoofde ogen met
sporen van licht
gehoorde waarschuwingen
en dan …
niets.
|
Zondag 10 maart |
|
‘Ik zal je een hoopvolle toekomst geven.’
(Jeremia 29:11) |
|
|
Ballingschap is niet Gods laatste woord tot Israël maar het voorlaatste. Het laatste woord is: een hoopvolle toekomst! Voordat het zover is roept Jeremia het volk op om te bidden voor de stad en zich in te zetten voor haar welzijn. Een hoopvolle toekomst begint met gebed en inzet voor vrede en voorspoed voor de stad, zelfs voor Babel!
Bloem
als gevouwen handen.
Biddend
om het Vredesteken
uit de hemel.
|
Zondag 17 maart |
|
‘... omdat jij het recht hebt om als losser op te treden.’
(Jeremia 32:7) |
|
|
God geeft Jeremia de opdracht om de akker van zijn neef Chanamel te kopen, zodat het land in familiebezit zal blijven.
‘Lossen’ heet dat in de Bijbel. Dat Jeremia, juist nu koning Nebukadnezar op het punt staat om de stad in te nemen, de losser van zijn neef moet zijn, spreekt boekdelen. Ook al valt straks de stad, het land zal nooit het eigendom van de koning van Babel worden. Jeremia, de ‘onheilsprofeet’, blijkt een losser te zijn.
De aarde
bezitten, gebruiken …
te eren.
Rechtvaardig
is de nederige mens.
|
Zondag 24 maart Palmzondag |
|
‘... kijk om je heen of er iemand is die rechtvaardig handelt, die naar eerlijkheid streeft.’ (Jeremia 5:1) |
|
|
De situatie is lijkt feestelijk, maar is om te huilen. Is er nog hoop voor Vrouwe Sion, voor Jeruzalem? Is er nog een rechtvaardige te vinden?
Hosanna !
roept het volk.
De twaalf
juichen, vrezen,
verraden.
Levende aarde.
|
Donderdag 28 maart
Witte Donderdag |
|
Hierop zei Jezus: ‘Jullie zijn dus rein - maar niet allemaal.’
(Johannes 13:11) |
|
|
Jezus gebruikt het voeten wassen om de discipelen iets te leren. Tegelijk is het een oproep om te handelen. Jezus, die zijn leven opoffert om ‘het vuil’ van de leerlingen (de wereld) op zich te nemen, schenkt de schoonheid, de reinheid van het eeuwige leven. Daarmee roept Hij de leerlingen op om een dienaar voor elkaar te zijn en zijn voorbeeld te volgen.
Klokjesbloemen
herinneren ons
aan dankbaarheid
en liefde voor de
dienende leider.
|
Vrijdag 29 maart Goede Vrijdag |
|
‘Ook al schreeuw en huil ik uit alle macht, Hij wil niet naar mijn gebeden luisteren!’ (Klaagliederen 3:8) |
|
|
Is er nog hoop op deze dag? Hoort God naar ons bidden en ons vragen?
Zal deze dag toch een goede dag zijn?
Het houten kruis
dat de wereld draagt.
Oorverdovend stille
zoute tranen.
|
Zaterdag 30 maart Stille Zaterdag
|
|
‘Goed is het geduldig te hopen op de HEER die redding brengt. ‘
(Klaagliederen 3:26) |
|
|
Omgaan met ons ongeduld is moeilijk, we willen onze behoeften zo snel mogelijk vervuld zien. Deze dag leert ons rust te hebben en te vertrouwen op het mooie dat komen gaat, de
opstanding van het licht, de nieuwe morgen.
Het kruis als
aardse belofte,
teken van hoop,
trouw en toekomst.
|
Zondag 31 maart Pasen |
|
Vroeg op de eerste dag van de week, toen het nog donker was …’
(Johannes 20:1) |
|
|
Een nieuwe week breekt aan. Het leven gaat open. Het open graf is er de stille getuige van. Voor de leerlingen van Jezus gaat dit veel te snel. Zij kunnen het nieuwe leven van Pasen, de opstanding van Jezus, leven door de dood, nauwelijks geloven. Wie kan dit wel? Duisternis is hardnekkig!
Pasen verkondigt dat Gods licht sterker is dan de duisternis. Jezus noemt Maria bij haar naam en zij wordt de eerste stralende getuige van de Opgestane.
Een stroom van licht
verdrijft het duister.
Kleurrijke,
geurende lente.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|